“મોમ, પેલી રૂમ તો સાવ ખાલી છે. એને તાળું છે. તો પણ મેં કેરટેકર અંકલને એ રૂમમાં કંઈક ખાવાનું લઈ જતા જોયા છે…”

ડીએસપી રિઝવાન (માનવ કૌલ) અને ગુલનાર (ભાષા સુંબલી)ની દીકરી નૂરી (અરિસ્તા મહેતા) એમના નવાનવા ઘરમાં એને થઈ રહેલા વિચિત્ર અનુભવોની હાર આગળ લઈ જતાં આવું કહે છે. પણ માને એમાં ખાસ રસ નથી કે નથી દીકરીના નિરીક્ષણ પર ખાસ ભરોસો. “બાળક છે નૂરી, એને નક્કી ભ્રમ હશે કે…” અને કેરટેકર ઇકબાલ (ખુરશીદ મીર) તો પરિપક્વ, ગંભીર અને કામથી કામ રાખનારો છે. એ વળી શું કામ…

…અને બારામુલ્લાના આ નવા ઘરમાં રહેવા આવવા સાથે નૂરી અને દીકરા અયાને (રોહન સિંઘ) બીજાં નિરીક્ષણો પણ કર્યાં હતાં. જેમ કે ઘરમાંથી શ્વાનની સખત બદબૂ આવવી, ઘરમાં કંઈક એવું હોવું જે નોર્મલ નથી. પણ શું?

દિગ્દર્શક આદિત્ય સુહાસ જાંબળેએ આદિત્ય ધાર અને મોનલ ઠક્કર સાથે લખેલી નેટફ્લિક્સની ફિલ્મ ‘બારામુલ્લા’ એકવાર જોજો. 2016નો સમયગાળો દર્શાવતી આ થ્રિલરમાં અમુક કમાલનાં તત્ત્વો છે. એવાં જે કાશ્મીરની પ્રલંબ તંગદિલીને, આતંકવાદની સમસ્યાને નવાં પરિપ્રેક્ષ્યમાં પેશ કરે છે. આપણે આ મુદ્દાને આવરી લેતી ફિલ્મ્સ અને સિરીઝ પહેલાં ભલે જોઈ પણ કોઈએ મુદ્દાને આ રીતે મૂક્યો નથી. દર્શક તરીકે આપણને ફિલ્મની કથાના અનપેક્ષિત વળાંકનો ખ્યાલ પણ એવી રીતે આવે છે જે ઝણઝણાટી કરાવી દે.

દસેક વરસ પછીના એક દ્રશ્યની કલ્પના કરીએ. ધારો કે ગુજરાતી સ્ટાર ઉત્તમ દેસાઈ (ત્યાં સુધીમાં આ નામનો કોઈક સુપરસ્ટાર હોઈ પણ શકે, રાઇટ?) અથવા સુપરસ્ટાર યશ સોની (ત્યાં સુધીમાં યશ આ સ્તરે પહોંચી જ ગયો હશે, રાઇટ?)ની નવી ફિલ્મ રિલીઝ થઈ રહી છે. ગુજરાતમાં એ ગુજરાતીમાં અને દેશના અન્ય રાજ્યો માટે, હિન્દી, તામિલ, તેલુગુ, મલયાલમ, કન્નડ જેવી ભાષાઓમાં પણ રિલીઝ થઈ છે. અત્યારે ગુજરાતી ફિલ્મો પહેલા દિવસે કરોડ-બે કરોડનું કલેક્શન માંડ કરે છે. એ પણ અપવાદરૂપ કિસ્સામાં. 2035માં આ કલેક્શન દસ કરોડે પહોંચી ગયું છે. એ પણ એકલી ગુજરાતી ભાષામાં. અને અન્ય ભાષામાં પણ એ એનાથી વધુ વેપાર કરીને ઝંડા ફરકાવી દે છે. પરિણામ? બોક્સ ઓફિસ કલેક્શનમાં જબ્બર ઉછાળો અને બીજું, એનાથી પણ મહત્ત્વનું કે, ઉત્તમ દેસાઈ અને યશ સોની રાષ્ટ્રીય અને આંતરરાષ્ટ્રીય સ્ટાર્સ બની ગયા છે.

કોઈને થશે કે આ તો ટાઢા પહોરની ગપ થઈ પણ ના, સિસ્ટમેટિક વિચાર અને માર્કેટિંગના કોમ્બિનેશનથી આવું બિલકુલ થઈ શકે  છે. એમાં ઓનલાઇન દુનિયા ઉમેરી દો તો જણાશે કે નથિંગ ઇઝ ઇમ્પોસિબલ.

વરસો પહેલાંની વાત. 1996માં સતીષ શાહે ઇન્ટરવ્યુ માટે મને મુંબઈના ટાઉન વિસ્તારમાં જહાંગીર આર્ટ ગેલેરીએ બોલાવ્યો. બપોરનો સમય હતો. પહોંચ્યો કે સતીષભાઈએ કહ્યું, “ચાલ, સમોવરમાં બેસીએ, નાસ્તા સાથે વાતો કરીએ.” પત્રકારત્વમાં એ મારા પ્રારંભિક દિવસો હતા. ‘યે જો હૈ ઝિંદગી’, ‘જાને ભી દો યારોં’, ‘ફિલ્મી ચક્કર’થી સતીષભાઈ ઓલરેડી સ્ટાર હતા. એ મુલાકાત યાદગાર બની સતીષભાઈના મૃદુ અને મીઠડા સ્વભાવથી. કલાકાર આટલા સરળ, મળતાવડા હોય એનો શરૂઆતી અનુભવ મને સતીષભાઈ કરાવ્યો હતો. એટલે એમના વિશે લખવાનું આવ્યું ત્યારે તત્ક્ષણ એ મુલાકાત યાદ આવી ગઈ… મનોરંજનની દુનિયામાં એ પછી અસંખ્ય સિતારાઓને મળવાનું થતું રહ્યું. પડદા પરના અને પડદા પાછળના છતાં, સતીષભાઈ જેવા જૂજ મળ્યા છે.

ઓટીટી પર સતીષભાઈવાળી ફિલ્મો, સિરિયલ્સ અનેક છે. એમાંથી એક નાનકડી યાદી આ સાથે છે. એમના અભિનયની રેન્જ અને વૈવિધ્ય જાણવા માટે આમાંનાં અમુક સર્જનો જોવાં જેવાં છે. દાખલા તરીકે, સોની લિવ પર જોઈ શકાતી સતીષભાઈના અભિનયવાળી અપ્રતિમ સિરિયલ ‘યે જો હૈ ઝિંદગી.’ એ શુક્રવારે રાતે પ્રસારિત થતી. થતું એવું કે શુક્રવારે રિલીઝ થતી નવી ફિલ્મોની બોક્સ ઓફિસનાં કલેક્શન્સ એનાંથી હચમચી જતાં. સતીષભાઈની કરિયરમાં જેણે ટર્નઅરાઉન્ડનું કામ કર્યું.

આપણે ત્યાં ખુદાબક્ષ સંબોધન એવા લોકો માટે થાય છે જેઓ મફતમાં કોઈક લાભ લેતા હોય. દાખલા તરીકે ટ્રેનમાં વગર ટિકિટે પ્રવાસ કરનાર ખુદાબક્ષ મુસાફર. જોકે ઘણાને એ વાતનો ખ્યાલ નહીં હોય કે આપણે ત્યાં આ નામે ખરેખર એક વ્યક્તિ થઈ ગઈ અને એ પણ અજબગજબની. એને અકલ્પનીય સિદ્ધિઓ વરી હતી એવું કહે છે. જેમ કે ખુલ્લા પગે એ ધગધગતા અંગારા પર ચાલી જાય અને તો પણ એને કશું ના થાય. એવી જ રીતે, એની આંખે પાટા બાંધો, આખું મોઢું મુશ્કેરાટ ઢાંકી દો એના પછી પણ એ વાહન હંકારી શકતો અને બિલકુલ એમ અહીંતહીં કે ગમે ત્યાં જઈ શકતો જેમ કોઈ દેખતી આંખે જાય.

એવા ખુદાબક્ષના જીવનની રોચક ઘટનાઓને આવરી લઈને એક મસ્ત મજાની શોર્ટ ફિલ્મ ‘ધ વંડરફુલ લાઇફ ઓફ હેન્રી શુગર’ બની છે. આમ તો છેક 2023માં એ બની અને નેટફ્લિક્સ પર પણ એ વરસે જ આવી ગઈ હતી. છતાં ઘણાનું એના પર ધ્યાન ના પડ્યું હોય એ શક્ય છે. ફિલ્મ છે ચાલીસેક મિનિટની. જોનારને ખુશ કરી દે એવી છે. ખુદાબક્ષનું જીવન એ તાદ્દશ કરે છે એ એનું એક કારણ. બીજું કારણ ફિલ્મનું અત્યંત નાવીન્યસભર મેકિંગ છે. પહેલાં થોડી વાત ખુદાબક્ષ વિશે કરી લઈએ અને પછી ફિલ્મની વાત પણ કરીએ જે અચૂક જોવા જેવી છે.