Sanjay V Shah - Author, Journalist
  • Home
  • Articles
    • Rankaar
    • Entertainment
    • Travel
    • Literature
    • Other
  • About
  • Contact
Home
Articles
    Rankaar
    Entertainment
    Travel
    Literature
    Other
About
Contact
Sanjay V Shah - Author, Journalist
  • Home
  • Articles
    • Rankaar
    • Entertainment
    • Travel
    • Literature
    • Other
  • About
  • Contact
Entertainment, Travel

ગોવા, આ શું થયું છે તને, યાર?

November 9, 2024 by egujarati No Comments

ગોવા સાથે મારો નાતો ઘણો જૂનો. ત્યાંના મારા આરંભિક પ્રવાસો 2008ના ઉત્તરાર્ધના છે. એ પ્રવાસોમાં ગોવાથી ખૂબ પ્રભાવિત થયો હતો. તે દિવસોમાં ગોવા સરળ, મળતાવડું, મીઠડું અને માણવા જેવું હતું. મારો પ્રવાસ દરિયાકિનારા પૂરતો મર્યાદિત નહોતો. મેં ઓછી જાણીતી જગ્યાઓ પણ માણી હતી. પછી ગોવાની ઘણી વિઝિટ્સ થઈ. કામકામ અને નિજાનંદ માટે પણ. ધીમેધીમે બદલાતા ગોવાને મેં નિહાળ્યું છે. લગભગ ચાર-પાંચ વર્ષ પહેલાં, પરિવાર અને મિત્રો સાથે ત્યાંની મુલાકાત પછી નક્કી કર્યું કે હવે ગોવા જવું તો કામ માટે જ, હરવાફરવા નહીં. એવું વિચારવાનાં કારણો મનમાં બિલાડીના ટોપની જેમ ફૂટ્યાં નહોતાં. મારી પાછલી થોડી મુલાકાતોના નિરીક્ષણ પછી એ નિર્ણય આકાર પામ્યો હતો. અમુક કારણો આ રહ્યાં.

ભારતીયો, આઘા રહોઃ થોડાં વરસો પહેલાં ગોવાની એક રેસ્ટોરાંમાં હું ડિનર માટે ગયો હતો. ઓફ્ફ સીઝન હોવાથી રેસ્ટોરાં ખાલીખમ હતી. છતાં, માલિક કહે, “ઇન્ડિયન છોને? બાજુમાં રેસ્ટોરાં છે. ત્યાં જાવ. અમને ભારતીયો કસ્ટમર્સ નથી ખપતા.” મેં શાંત પણ મક્કમ વિરોધ નોંધાવતાં કારણ પૂછ્યું. માલિક કહે, “ભારતીયો કરકસરિયા છે. માથાનો દુઃખાવો છે. વિદેશીઓ બિનધાસ્ત ખર્ચ કરે. તમારા જેવા પાંચને સર્વિસ આપીએ એના કરતાં એક ફોરેનરને આપીએ એ વધુ પોસાય.” વિદેશીઓ, ખાસ કરીને રશિયનોનાં, ખરેખર ત્યાં ધાડાં ઊતરવાનો એ સમય હતો. એમાંથી તો આ તોર સર્જાયો હતો. એમાંથી તો પેલો ત્યાં સુધી બોલી ગયો કે જોજો તમે, એક દિવસ ભારતીયોને અમારા સ્ટેટમાં પ્રવેશ ફી ચૂકવવાનો વારો આવશે. ખરેખર હદ હતી એ.

Continue reading
Share:
Reading time: 1 min
Editor's choice, Travel

Goa: When Did It Start Losing Its Charm? Why, and how?

November 9, 2024 by egujarati No Comments
Back in the late 2000s, when I first visited Goa, I was truly mesmerized. Goa back then was all about warmth, simplicity, and authenticity. I didn’t limit my trip to just its famous beaches but explored the lesser-known areas, feeling every bit of the state’s charm. Since then, I have returned many times, for both work and pleasure. But over the years, things began to change, and not always for the better. Around four or five years ago, I decided to limit my visits to business trips only. Here is why I made that decision.
  1. We Don’t Want Indians” – Really?

One evening, years ago, I walked into a Goan restaurant that was almost empty, hoping to enjoy a meal. However, the owner flat-out refused to seat me, saying, “We don’t want Indians here.” His reason? According to him, Indians are tough bargainers and don’t spend as freely as foreigners. This was a time when Russians and other international tourists were arriving in large numbers. He felt Indians didn’t fit into his vision of Goa’s future. This, “You Indians”, phrase stayed with me. Not only was it offensive, but it ignored the fact that Indian tourists had been, and continue to be, the majority of visitors to Goa. It was a disappointing reminder that the place was becoming less welcoming.

  1. Local Cab Monopoly – A Traveler’s Nightmare

Goa is notorious for its cab situation. Public transport options are sparse, and the local cab operators have a tight grip on the market. To put it mildly, taking a cab in Goa can often cost more than a flight ticket to get there! In tourist hotspots like Goa, visitors expect convenience, but the cab fares are high, and drivers often refuse to negotiate. It’s not uncommon to be charged a round-trip fare, even if you’re only going one way. In a state that attracts tourists from all over, the absence of a reliable public transport system or affordable cabs is a serious drawback. The lack of autos and buses for tourists just compounds the issue. How can a major travel destination in India still lag so far behind?

  1. The Divide Between North and South Goa

North Goa is popular with Indian tourists, while South Goa is often preferred by foreigners and wealthier Indian travelers. Unfortunately, many local businesses and residents in South Goa don’t extend the same warm welcome to Indian tourists as they do to foreigners. I felt this chilly reception during my very first visit while on a recce for a film project. Though I was welcomed in a five-star resort, as soon as I ventured out, the unwelcoming attitude was evident. Over the years, this divide has only grown, making me question if Goa is really worth all the hype.

  1. **So Many Better Options Out There

As I travelled more, I found other destinations – Kerala, Tamil Nadu, Gujarat, Puducherry, and even places outside India like Malaysia – that offered better experiences. These places are often more affordable, friendly, and provide smoother local transportation. For a traveler, feeling welcomed and at ease is essential. Without that, the magic of a destination quickly fades, no matter how picturesque it may be.

  1. You Can Still Enjoy Goa – If Money’s No Object

Goa does have two distinct worlds now. If you are able to splurge on a luxury stay, your experience is likely to be more positive. Upscale hotels and resorts treat guests very well, offering a different level of service and comfort. However, for travelers on a budget, Goa can feel like a different place altogether, with fewer amenities and a less welcoming attitude. Not everyone can afford a lavish holiday, but in Goa, this divide between budget and luxury is striking.

  1. Goa, I Still Love You and Wish You the Best

As the executive editor of a travel supplement for a leading Gujarati newspaper, I continue to write about Goa, focusing on the positives. I believe the unfavorable experiences I have had come from a select few and don’t reflect Goa’s true spirit. However, changes are needed. Goa’s charm can be revived if it becomes more affordable, friendly, and accessible to all. With these changes, Goa can continue to be a beloved destination for generations to come.

Let us hope the current debates around these issues encourage the Goan authorities to take positive steps. A little improvement could go a long way in restoring Goa’s magic.

Share:
Reading time: 3 min
Travel

દુબઈ સફરઃ ભાગ દસ અને છેલ્લોઃ દુબઈ ઇન્ટરનેશનલ એરપોર્ટ અને ઘરવાપસી

November 23, 2022 by egujarati No Comments

રિટર્ન ફ્લાઇટ દુબઈ ઇન્ટરનેશનલ એરપોર્ટથી હતી. સમય મધરાત પછીનો હતો. અમે વહેલાસર ત્યાં પહોંચી જવાનું રાખ્યું. અલ જદ્દફ એરપોર્ટની સાવ નજીક છે. ધર્મેન્દ્રભાઈ અને ભાભી તથા પ્રણવ સૌ મૂકવા આવ્યાં. એરપોર્ટમાં ડ્રોપ ઓફ્ફ કરવા આવતાં વાહનોએ ફટાફટ રવાના થઈ જવું પડે. દુબઈ અત્યંત વ્યસ્ત એરપોર્ટ હોવાથી આ ગોઠવણ સમજી શકાય એવી હતી.

ધર્મેન્દ્રભાઈ સહિત પરિવારે અમને એરપોર્ટ ડ્રોપ કર્યાં કે ટ્રોલીમાં સામાન ગોઠવીને સવારી ઉપડી ચેક-ઇન માટે. ઇન્ટરનેશનલ ફ્લાઇટ હોવાથી વેબ ચેક-ઇન થયું નહોતું. સ્પાઇસ જેટના કાઉન્ટર પર ચેક-ઇન સ્મૂધલી થયું. ઇન્ડિગોની ફ્લાઇટ હોય ત્યારે દેશ હોય કે વિદેશ, મારું મગજ ભમવા માંડે. આજ સુધી ભાગ્યે જ એવો અનુભવ રહ્યો છે કે ઇન્ડિગોની ફ્લાઇટમાં ચેક-ઇન સરળતાથી થયું હોય. બચી ત્યારે જવાય જ્યારે ડોમેસ્ટિક ફ્લાઇટમાં લગેજની માથાકૂટ વિના સીધા જવાનું હોય.

ઇન્ડિગોનો ગ્રાઉન્ડ સ્ટાફ કોને ખબર પણ તોરમાં હોય છે. દેશની સૌથી મોટી એરલાઇન અને ચેક-ઇનનાં ખાસ્સાં કાઉન્ટર્સ છતાં એનાં અમુક કાઉન્ટર્સ જ કામ કરતાં હોય છે. ગ્રાઉન્ડ સ્ટાફનો એટિટ્યુડ આપણા પર ઉપકાર કરતા હોય એવો જ લાગે. એવું જ ફ્લાઇટની અંદર પણ અનુભવ્યું છે. મને ઇન્ડિગોનો ભાગ્યે જ સારો અનુભવ છે. મારો પ્રયાસ એ હોય જ છે કે ઇન્ડિગોની ફ્લાઇટ બને તો ટાળવી છતાં, દર વખતે છુટકારો શક્ય થતો નથી.
સ્પાઇસ જેટનો ગ્રાઉન્ડ સ્ટાફ કાર્યક્ષમ હતો. ચેક-ઇન ત્વરિત થવા ઉપરાંત દરેક પેસેન્જરની કાળજી લેવાઈ રહી હતી એ વર્તાઈ આવતું હતું. સામાન આપીને અમે એરપોર્ટ મેટ્રોમાં સિક્યોરિટી ચેકિંગ સુધી પહોંચ્યાં. એ પણ ઝડપભેર થયું. દુબઈમાં સ્વયંચાલિત ગેટથી થઈને સિક્યોરિટી ચેક-ઇન માટે જઈ શકાય છે. એમાં કોઈકનાં બોર્ડિંગ પાસ કામ કરતાં હતાં તો કોઈકનાં નહીં. અમારાં બોર્ડિંગ પાસે દગો આપતાં ફિઝિકલ કાઉન્ટર જવું પડ્યું. તો પણ મુશ્કેલી કે વિલંબ ના નહીં. ગણતરીની મિનિટોમાં અમે વિધિ પતાવીને મોકળાં થઈ ગયાં.
દુબઈ એરપોર્ટ પર એમિરેટ્સની ફ્લાઇટ માટે બહેતર સુવિધાઓવાળું અલાયદું ટર્મિનલ છે. એરપોર્ટ 7,200 એકરમાં પથરાયેલું છે. મુંબઈનું છત્રપતિ શિવાજી મહારાજ એરપોર્ટ, ડોમેસ્ટિક અને ઇન્ટરનેશનલ ટર્મિનલ સહિત, 1,850 એકરમાં પથરાયેલું છે. દુબઈ એરપોર્ટનું ટર્મિનલ થ્રી એમિરેટ્સ અને ફ્લાયદુબઈની ફ્લાઇટ્સ માટે છે. બાકીનાં બે ટર્મિનલ્સ અન્ય એરલાઇન્સ માટે છે. ત્રણેય ટર્મિનલ્સની સહિયારા વાર્ષિક નવ કરોડ પેસેન્જર હેન્ડલ કરવાની ક્ષમતા છે. શહેરથી 37 કિલોમીટરે દુબઈમાં અલ મખ્તોમ ઇન્ટરનેશનલ એરપોર્ટ આકાર લઈ રહ્યું છે. 2027 સુધીમાં એ સંપૂર્ણપણે તૈયાર થઈ જવાની ધારણા છે. એ 35,000 એકરમાં પથરાયેલું છે. એ વાર્ષિક 1.60થી 2.60 કરોડ કરોડ પેસેન્જર હેન્ડલ કરી શકશે. બેઉ એરપોર્ટની માલસામાન હેન્ડલ કરવાની કેપેસિટી પ્રચંડ છે.
Continue reading
Share:
Reading time: 1 min
Travel

દુબઈ સફરઃ ભાગ નવઃ પ્રગતિ અને યુએઈની ભાઈબંધી

November 23, 2022 by egujarati No Comments

એક વાત નક્કી છે. અમેરિકા કે યુરોપના રાગ તાણીને એમને સૌથી પ્રગતિશાળી ગણનારા લોકોને દુબઈની ક્ષમતાનો ખ્યાલ નથી. એવું જ ચીનનું છે જેને આપણે ભાંડતા હોઈએ છીએ. ચીન વિકસિત દેશોને છક્કડ ખવડાવે એવો દેશ છે. યુએઈની પ્રગતિ મુખ્યત્વે શાસકો અને પ્રજાની જીદ અને એમની કર્તવ્યપારાયણતાથી છે. નથી એ ઉત્પાદનક્ષેત્રે અવ્વલ કે નથી એની પાસે એવા નૈસર્ગિક ખજાના જેનાથી પ્રગતિ આસાન થાય. યુએઈ પાસે સૌથી મૂલ્યવાન છે વિઝન.

વિઝનની તાકાત પર યુએઈએએ અનેક મોરચે ઈર્ષ્યા કરાવે એવી પ્રગતિ સાધી છે. પચાસ વરસમાં ત્યાં સાક્ષરતાનું પ્રમાણ 48 ટકાથી વધીને 95 ટકા થયું છે. વિદ્યાર્થીઓમાં છોકરા-છોકરીઓ લગભગ સરખી સંખ્યામાં છે. જીડીપીના મામલે એ વિશ્વમાં સાતમા સ્થાને છે. 99 ટકા લોકો મોબાઇલ ધરાવે છે. હાઈ સ્પીડ ઇન્ટરનેટ આખા દેશમાં છે. 2019માં યુએઈના પ્રવાસીઓની સંખ્યા 1.67 કરોડ હતી. દુબઈ એરપોર્ટ વિશ્વનું એક સૌથી વ્યસ્ત એરપોર્ટ છે. યુએઈની ફેડરલ નેશનલ કાઉન્સિલમાં સ્ત્રીઓનું પચાસ ટકા પ્રતિનિધિત્વ છે.
1970ના દાયકામાં સવાત્રણ લાખ જેટલું પશુધન ધરાવતા દેશમાં આજે પચાસ લાખથી વધુ પશુઓ છે. નામનો વરસાદ છતાં યુએઈમાં સૌને ચોવીસ કલાક પાણી મળે છે. વીજળીની સમસ્યા નથી. કાયદો અસરકારક છે. ગુના થાય પણ હીનતાની હદ વટાવનારા, રોજ અને અસંખ્ય થતા નથી. સરકાર કાર્યક્ષમ અને પ્રગતિલક્ષી છે. લોકોના જીવનમાં આડખીલી બનતા નિર્ણયો કે કામ કે બાધારૂપ ગંદું રાજકારણ સત્તાધીશો નથી રમતા.
ધાર્મિક નીતિ પણ સરાહનીય છે. સરકારમાં એક પ્રધાન ટોલરન્સ મિનિસ્ટર છે જે સર્વધર્મ સમભાવની ભાવના ટકી રહે એ માટે કામ કરે છે. દેશઘડતર માટે, પ્રજાની સુખાકારી, સમૃદ્ધિ માટે અનિવાર્ય ગુણો યુએઈએ આત્મસાત્ કર્યા છે. એની ભવિષ્યલક્ષી ગતિ તેજ છે. માનવધન વિના પ્રગતિ શક્ય નથી એ યુએઈ જાણે છે. એટલે એ વિદેશી ટેલેન્ટ સહર્ષ આવકારે છે. એ પણ ખરું કે વિદેશીઓ માટે વરસોના વૈતરાં પછી પણ સંપૂર્ણ નાગરિકત્વ મેળવું લગભગ ઇમ્પોસિબલ છે. યુએઈનું નાગરિકત્વ અરજી કરીને નહીં પણ રાજવી પરિવાર કે ઉચ્ચ અધિકારીની ભલામણથી મળી શકે છે. એ માટે ત્યાં 30 વરસનો વસવાટ, અરેબિક પર પ્રભુત્વ પણ જોઈએ.
નિવૃત્તિ પછી પેન્શન અને આર્થિક સુરક્ષિતતાના વિકલ્પો પણ નથી. એમાં ફેરફાર કરવાની દિશામાં કામ થઈ રહ્યું છે. થાય ત્યારે ખરું. કોવિડકાળમાં માનવધનની ટંચાઈએ યુએઈને ઘણા પાઠ શીખવ્યા. એમાંથી કશુંક શીખીને એ વિદેશીઓને નાગરિકત્વ આપવાના મામલે નક્કર પ્રગતિ સાધશે એવી આશા રાખી શકાય. એમ થાય તો ત્યાં વસતા અનેકને નાગરિકત્વ સાથે વિશ્વના એક સૌથી પાવરફુલ એવા એમિરેટી પાસપોર્ટ ઉપરાંત અનેક લાભ અને સન્માન મળશે.

ત્યાં વસતા ભારતીયોને નિવૃત્તિ પછીની સિક્યોરિટીની ચિંતા હોય છે. તેઓ જે બચત કરે એનું ભારતમાં રોકાણ કરે છે. આવક રોકાણ થઈ શકે એટલી સારી ના હોય એમના માટે નિવૃત્તિ પછી શું એ પ્રશ્ન વિકરાળ બની જાય છે. એવા ભારતીયોની સંખ્યા નાનીસૂની નથી. સામાન્ય નોકરી ધરાવતો ભારતીય ત્યાં પાંચેક હજાર દિરહામની આવકે પહોંચે તો પણ રકમ થઈ એક લાખ રૂપિયા આસપાસ. યુએઈના ખર્ચ સામે એ જબ્બર આવક નથી. એમાંથી કરકસર કરીને જે બચે એ બચે. પણ બે-અઢી અને ત્રણ હજાર દિરહામ આવક ધરાવતા ભારતીયો ઝાઝા છે.

યુવાનવયે ત્યાં જનારે અગવડ વચ્ચે રહેવાની તૈયારી રાખવી પડે છે. એણે બીજા કર્માચારીઓ સાથે સંકડાશમાં રહેવું પડે. કામકાજના કલાકો પણ વધારે હોઈ શકે. વ્હાઇટ કૉલર જૉબ્સ માટે યુએઈ જેટલું ઉપયુક્ત છે એટલું કદાચ બ્લ્યુ કૉલર જૉબ્સ માટે નથી. છતાં, વિદેશ વસવાની લાલચ અને અહીં કરતાં થોડા વધારે કમાવાની ગણતરી ભારતીયોને ત્યાં ખેંચી જાય છે. એ લોકોને કંપની તરફથી રહેવાની અને ભોજનની સગવડ મળ્યે ઠીકઠીક બચત થાય છે. એ જો પોતે કરવાનું આવ્યું તો બચત અઘરી થઈ જાય.
વેપારના મામલે એવી સમજણ છે કે દુબઈમાં કોઈ સીધા કર નથી. વાત સાચી પણ સિચ્યુએશન જલદી બદલાવાની છે. એની પૂર્વતૈયારી વરસોથી થઈ રહી હતી. સરકાર વેપારીઓ પાસેથી લેતીદેતીનો સવિસ્તર રેકોર્ડ એ માટે એકત્રિત કરી રહી હતી. હવે જૂન 2023 પછી ગમે ત્યારે સીધો કર લાગુ પડશે. નવા નિયમ અનુસાર પોણાચાર લાખથી વધુ દિરહામનો નફો ધરાવતા બિઝનેસે નવ ટકા ટેક્સ ચૂકવવાનો રહેશે. મતલબ 80 લાખ રૂપિયાથી વધુનો નફો કરતી કંપનીઓએ કર આપવો પડશે. એથી દુબઈમાં બિઝનેસ કરવો મોટી કંપનીઓ માટે થોડો મુશ્કેલ થશે કેમ કે નફાશક્તિ પર અસર પડશે જ.
Continue reading
Share:
Reading time: 1 min
Travel

દુબઈ સફરઃ ભાગ આઠઃ મ્યુઝિયમ ઓફ ધ ફ્યુચર

November 22, 2022 by egujarati No Comments

અમારી વિઝિટ વખતે દુબઈ નાં અમુક પર્યટનસ્થળો જાહેર જનતા ખુલ્યાં નહોતાં. કોવિડકાળ પછી સ્થિતિ સામાન્ય થઈ રહી છે પણ સંપૂર્ણપણે સામાન્ય થવાની બાકી છે. અમે દુબઈમાં પગ મૂક્યો હતો એ દિવસે સરકારે ફરજિયાત માસ્ક પહેરવાનો નિયમ હટાવ્યો હતો. એથી અમે માસ્ક પહેરવાથી છૂટ્યાં પણ એવા ઘણા હતા જેમની માસ્ક પહેરવાની આદત અકબંધ હતી.

મ્યુઝિયમ ઓફ ધ ફ્યુચર

શહેરના મરીના વિસ્તારના બ્લ્યુવોટર્સ આઇલેન્ડ સ્થિત ઐન દુબઈ ફેરીસ વ્હીલ ખુલ્યું નહોતું. ગ્લોબલ વિલેજ અને મિરેકલ ગાર્ડન પણ બંધ હતાં. લેગોલેન્ડ ખુલેલું પણ બાળકો સાથે હોય તો એ માણી શકાય. અબુધાબીનું બુકિંગ હતું પણ આગલા દિવસે એજન્ટનો ફોન આવ્યો કે શેખ ઝાયેદ ગ્રાન્ડ મોસ્ક (મસ્જિદ) અને એમિરેટ્સ પેલેસમાં પ્રવેશ નથી. કોવિડના નિયમોથી લોચો પડ્યો. મુલાકત રદ કરી. એક ચીજ અમે જાતે જતી કરી, ધાઉ ક્રૂઝ. ફરી ક્યારેક જશું તો માણી લેશું. જૂન મહિનામાં જ ખુલેલી મહમ્મદ બિન રાશીદ લાઇબ્રેરી ફેસ્ટિવલ સિટી મૉલ પાસે હતી. એની ઇમારત જાણે એક પુસ્તક! એના વિશે ઇન્ટરનેટ પણ વાંચી ત્યાં જવા તલપાપડ હતો. 30 સપ્ટેમ્બરે વિશ્વ ભાષાંતર દિવસે ઇવેન્ટ પણ હતી. એ દિવસનો અમારો કાર્યક્રમ આગોતરો નક્કી હોવાથી યોગ ના થયો. દુબઈના નેક્સ્ટ પ્રવાસમાં આખો દિવસ લાઇબ્રેરીને નામ થશે. ત્યાંની ભવ્ય મસ્જિદો માટે પણ પાકું આયોજન થશે.
માણેલી એક નોંધપાત્ર જગ્યા મ્યુઝિયમ ઓફ ધ ફ્યુચર હતી. શેખ ઝાયેદ રોડ સ્થિત ટ્રેડ સેન્ટર ટુ પાસે એ સ્થિત છે. ફેબ્રુઆરીમાં એ ખુલ્લું મુકાયું છે. એની ઇમારત સ્થાપત્યકળાનો ઉત્તમ નમૂનો છે. 77 મીટર ઊંચી ઇમારતનો કુલ વિસ્તાર 30,0000 ચોરસ મીટર છે. એમાં પિલર નથી. નિર્માણમાં નવેક વરસનો સમય લાગ્યો છે. વિશ્વની એ સૌથી ધ્યાનાકર્ષક ઇમારત ગણાઈ રહી છે. ડિઝાઇન છે કિલ્લા ડિઝાઇન આર્કિટેક્ચર સ્ટુડિયોના નિષ્ણાતોની. ઇમારતના મોખરાના એટલે બહારના ભાગ પર દુબઈના શાસકે લખેલી અરેબિક કવિતાની કેલિગ્રાફી છે.
મ્યુઝિયમ મુખ્યત્વે રોબોટિક્સ અને આર્ટિફિશિયલ ઇન્ટેલિજન્સના ક્ષેત્રમાં થતી પ્રગતિને દર્શાવે છે. શહેરી જીવન સારું બનાવવા ભવિષ્યમાં શું થઈ શકે એ માટે એ થિન્કિંગ સેન્ટરની ગરજ પણ સારશે. એના પર કંડારાયેલા શેખ મહમ્મદ બિન રાશીદ અલ મખ્તોમના શબ્દોનો સાર આ પ્રમાણે છેઃ
“આપણે ભલે સો વરસ ના જીવીએ પણ એવું કશુંક જરૂર સર્જી શકીએ છીએ જે સેંકડો વરસ ટકે.”
“ભવિષ્ય એમનું છે જેઓ વિચાર, ડિઝાઇન અને નિર્માણ કરી શકે છે. ભવિષ્ય પ્રતીક્ષા કરતું નથી. એને આજે ડિઝાઇન કરીને ઘડવાનું હોય છે.”
“જીવનના નૂતનીકરણ, સમાજની પ્રગતિ અને માનવતાના વિકાસને એકતાંતણે બાંધતો શબ્દ છેઃ આવિષ્કાર.”
એની ઇમારત વટેમાર્ગુઓને પણ છક્ક કરનારી છે. એમાં સાત માળ છે. અમારી મુલાકાત બપોરે હતી. અમે સ્પેસશિપ જેવી લિફ્ટથી ત્રીજા માળે પહોંચ્યાં. અમારે 2071ની સાલનું બાહ્ય વિશ્વદર્શન કરવાનું હતું. મુલાકાતીઓને સમજવામાં અનુકૂળતા રહે એ માટે અનાઉન્સર હતા. પૃથ્વીથી આગળની દુનિયાનો આ અનુભવ આહ્લાદક હતો. અમુક ગેજેટ્સ થકી ફોટો લઈ પોતાને સ્પેસ ટ્રાવેલર તરીકે જોવાની પણ મજા પડી.
આગળના વિભાગ રસપ્રદ હતા. પર્યાવરણ, પંચતત્ત્વો વગેરે સાંકળતી બાબતો મુખ્ય હતી. ટેક્નોલોજી થકી તમામ ચીજો સાકાર થઈ રહી હતી. એક વિભાગ હતો લાઇબ્રેરી ઓફ લાઇફ જેમાં અસંખ્ય જીવોના (કાલ્પનિક) ડીએનએ કાચની બરણીઓમાં હતાં. અંઘારા વચ્ચે વિવિધરંગી રોશનીથી એ વિભાગ અનોખો લાગી રહ્યો હતો. એક વિભાગમાં ઇન્દ્રિયોની શક્તિની વાતો ઉજાગર કરાઈ છે. અનેક લોકોનો ઓમ્ જેવો ઉચ્ચાર ભેગો થાય તો ધ્વનિશક્તિના વિલીનીકરણથી શું થાય એ દર્શાવાયું હતું. મ્યુઝિયમની ખાસિયતોનું શાબ્દિક વર્ણન અઘરું છે કેમ કે એ અનુભૂતિની ચીજો હતી.
Continue reading
Share:
Reading time: 1 min
Page 1 of 41234»

About Me

image Hello. I am Sanjay V. Shah. I live in Mumbai, India. I am a journalist and an author since 1995. I have been associated with leading Gujarati and English publications since the very beginning of my career. Here, I will share my articles with you on varied subjects. Read, enjoy, and do leave your feedback. Thanks!

Socialize with me

Popular Posts

નાથદ્વારા બદલાઈ રહ્યું છે

November 20, 2022

વેલકમ 2023 આ વર્ષે ઓટીટી પર શું જોશો?

January 6, 2023
વારાણસી ડાયરી – ભાગ 01

વારાણસી ડાયરી – ભાગ 01

November 3, 2022

Categories

  • Editor's choice
  • Entertainment
  • Lifestyle
  • Literature
  • Rankaar
  • Travel
  • Uncategorized

Search

Recent Posts

ઓટીટીનું સિનેમા ભક્ષણઃ ભૂલ ચૂક માફ હોં

ઓટીટીનું સિનેમા ભક્ષણઃ ભૂલ ચૂક માફ હોં

May 23, 2025
ગ્રામ ચિકિત્સાલયઃ પરફેક્ટ નિરાશાલય

ગ્રામ ચિકિત્સાલયઃ પરફેક્ટ નિરાશાલય

May 16, 2025
This error message is only visible to WordPress admins

Error: No feed found.

Please go to the Instagram Feed settings page to create a feed.

© 2022 copyright Sanjay V Shah // All rights reserved
Designed by Mangrol Multimedia Ltd.