ઝોયા અખ્તરે ઝિંદગી ‘ના મિલેગી દોબારા’, ‘તલાશ’, ‘ગલી બોય’થી દર્શકોના હૈયામાં અચળ સ્થાન બનાવ્યું છે. ‘ધ આર્ચીઝ’માં એને ચાંદીની તાસક પર અઢળક નાણાં અને સુપરસ્ટાર્સનાં સંતાનોને લૉન્ચ કરવાની તક મળી છે. ફિલ્મનું માર્કેટિંગ એવું સખત થયું કે ચૌરે ને ચોટે સૌને ખબર કે ફિલ્મ આવે છે. છેવટે, થોડા દિવસ પહેલાં નેટફ્લિક્સ પર ફિલ્મ આવી. જેમણે જોઈ નથી એમને થતું હશે કે શું છે એમાં?

આર્ચીઝ કોમિક્સ સિરીઝની જેમ અહીં પણ કાલ્પનિક ગામ રિવરડેલ છે. આપણું રિવરડેલ ઉત્તર ભારતમાં છે. અંગ્રેજોના સમયમાં અંગ્રેજ અને ભારતીય સ્ત્રી-પુરુષો વચ્ચે થયેલાં લગ્નોથી રિરડેલના એન્ગ્લો ઇન્ડિયન પરિવારો સર્જાયા છે. ગામમાં એક રિવાજ છે. બાળક પાંચ વરસનું થાય એટલે એના હાથે ગામના કેન્દ્રમાં આવેલા ગ્રીન પાર્કમાં એક વૃક્ષ વાવવું. ગ્રીન પાર્ક એવાં વૃક્ષોથી લીલુંછમ થવા સાથે ગામની શાન બન્યો છે. એવામાં, ગામના કાળજાસમ પાર્કને પ્રજા પાસેથી ઝૂંટવીને ત્યાં હોટેલ બાંધવાનો કારસો રચાય છે.

ફિલ્મમાં એની વાત મોળી રીતે આકાર લે છે. એની પહેલાં અઢળક પાત્રો અને અમુક ઘટનાઓ છે. આર્ચી (અગત્સ્ય નંદા), બેટ્ટી (ખુશી કપૂર), વેરોનિકા (સુહાના ખાન), જગહેડ (મિહિર આહુજા), એથેલ (અદિતી સાયગલ ઉર્ફે ડોટ), રેજી (વેદાંગ રૈના), ડિલ્ટોન (યુવરાજ મેન્દા) વગેરે ટીનએજ પાત્રો છે. એમનાં માટે ગીતો, નૃત્યો છે. વેરોનિકાના ધનાઢ્ય પિતા મિસ્ટર લોજ (અલી ખાન, જેણે પાર્ક અને ગામની જૂની દુકાનો હસ્તગત કરવા કારસો રચ્યો છે) છે. એનું પ્યાદું બનતો રાજકારણી ડોવસન (વિનય પાઠક), બુક શૉપનો માલિક હલ કૂપર (સત્યજિત શર્મા), આર્ચીનાં માબાપ મેરી અને ફ્રેડ (તારા શર્મા અને સુહાસ આહુજા) સહિત દોઢ-બે ડઝન પાત્રો છે. બધાંને કથાનક સાથે સાંકળતાં વાત ગ્રીન પાર્ક તરફ વળે છે.

Is Mast Mein Rehne Ka really as good as so many reviews are claiming it to be? 

• The movie, dealing with lonely Mumbai oldies at one end, and the poor and strugglers at the other end, has many flaws. Yet, because it is charming to an extent, thanks to excellent performances by Jackie Shroff, Neena Gupta, Abhishek Chauhan and Monika Panwar. 
• The story is about loner Mumbaikar V S Kamath (Shroff) and Canda return Prakash Kaur (Gupta) at one end, and Nanhe (Chauhan) and Rani (Panwar) at the other end. Kamath, who has not conversed with a woman since 12 years, comes across Kaur accidently and they develop a relationship. This happens quite late in the narrative and with unnecessary delays. 
• The parallelll track of Nanhe as a tailor and Rani as his love interest begins on a promising note. But soon, it falls into mediocrity. However, both the actors shine in their respective characters, just like the lead protagonists. 
• There is Rakhi Sawant playing Bilkis, whose track helps uplift Nanhe’s track to an extent.
• The film actually takes some interesting turns only when Kamath and Prakash come closer. Post that, because lots of screen-time is already consumed in things lesser important, the most interesting happenings that would have lifted the film better, come and go in jiffy. 
• Even the climax is half cooked and uninspirational. There was no need to bring Prakash’s son Randheer (Mashhoor Amrohi) in the frame. 
• In all, many viewers would find it difficult to decide whether they liked Mast Mein Ehne Ka more or disliked more. 
• In the end, what can be said in its favour is the fact that it tries to touchdvelve upon a real social issues related old age people, shows some Mumbai locations differently, and gives some satisfaction through lead actors’ performances.
• Watch Mast Mein Rehne Ka on AMazon Prime 

– સંજય શાહ

ધ આર્ચીઝ માટે બેએક કલાક સ્વાહા કરવા કે કેમ એ ઘણા વિચારતા હશે. આ રહ્યા એના જવાબ…

તમે સ્ટાર કિડ્સ અગસ્ત્ય નંદા, ખુશી કપૂર, સુહાના ખાન અને અન્ય નવોદિતો વેદાંગ રૈના, મિહિર આહુજા અને યુવરાજ મેન્ડા કેવુંક પદાર્પણ કરે છે એ જોવા આતુર છો? આ યુવાનોએ સરર્સ શરૂઆત કરી છે. એમાં મને જે સૌથી ઇમ્પ્રેસિવ લાગ્યો એ અભિનેતા અગસ્ત્ય છે. પ્રભાવશાળી. અન્ય કલાકારોમાં, સુહાસ આહુજા, અલી ખાન અને વિનય પાઠક અસરકારક છે.

દિગ્દર્શક ઝોયા અખ્તરની 2019ની ગલી બોય પછીની ફિલ લેન્થ ફિલ્મ કેવીક છે એ તમારે જાણવું છે? જવાબ એવો કે એ સમાન જાદુ સર્જી શકી નથી. ગ્લોસ, સેટ, લુક, કોસ્ચ્યુમ વગેરે બધું ફિલ્મમાં છે, માન્ય, પણ કથામાં દમ ક્યાં છે? આ મુદ્દે દર્શક તરીકે માથું ખંજવાળવા સિવાય કશું કરવાનું રહેતું નથી આપણે.

નિરાશા કરાવે છે વધુ પડતું સંગીત અને ગીતોથી આવતો સતત વિક્ષેપ. ખબર નહીં શું કામ આટલાં બધાં ગીતો ફિલ્મમાં ઠઠાર્યાં છે. ધ આર્ચીઝ થોડાં અનિચ્છનીય ગીતો વિના વધુ મજાની અને માણવાસમ થઈ શકી હોત. અને હા, ગીતો રસપ્રદ નથી, નોંધી લો.

ઘણાં બધાં પાત્રો અને લક્ષ્ય વિનાના સબપ્લોટ પણ એટલો જ મોટો માઇનસ પોઇન્ટ છે. હકીકતમાં, એ દર્શકો જેઓને આર્ચીઝ સાથે સંબંધ નથી કે એનાથી ખાસ પરિચિત નથી એમને તો પડદે શું શું ચાલી રહ્યું છે એની સાથે તાલમેળ મેળવવામાં ખાસ્સો સમય લાગવાનો.

ફિલ્મનો મુખ્ય મુદ્દો ગ્રીન પાર્ક છે, એને વેપારીના હાથમાં સરી જતા અટકાવવાની યુવાનોની લડાઈ છે. ખેદની વાત કે આ મુદ્દો ક્યાંય કરતાં ક્યાંય અસરકારક રીતે વપરાતો નથી. સમગ્ર ફિલ્મમાં એવી ક્ષણ સુધ્ધાં આવતી નથી જ્યારે પેટમાં ફટાકડા ફૂટે.

આર્ચીઝ રજૂઆત સાથએ લોકોનું ધ્યાન આકર્ષિત કરી રહી છે તો એવાં કારણોસર જે મનોરંજન સિવાયનાં છે. એ કારણો એટલે ધૂમ પ્રચાર, સ્ટાર કિડ્સ હાજરી અને નેટફ્લિક્સની પહોંચ છે. એની શરૂઆત સારી રહેશે એમાં બેમત નથી જ. છતાં, બહુ જલદી એ ફિસ્સ થઈ જવાની એ પાકું છે.

ટૂંકમાં કહીએ તો, ધ આર્ચીઝ સરેરાશ ફિલ્મ છે. એ પણી આવી ટોચની ટીમ, મોટા રોકાણ સાથે. આ રિઝલ્ટ દમદાર ના કહેવાય, ઝોયા.